تویی که تنها همدم و همراهم هستی

خود مهربانم...

وقتی کلمات جادوییت را

نثار آب و باد و آسمان می کنی

وقتی لبخندت را به گلهای باغچه می بخشی

وقتی با گنجشگهای کوچک و شاد شعری را زمزمه می کنی

که نمی دانی چیست!

وقتی آنقدر مهربانی که

خودت هم باورت نمی شود!

همینطور بی دلیل دوستت دارم!